نقش واسطه ای باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان در رابطه ی بین کمال گرایی شناختی و نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر

مقدمه: اختلال اضطراب فراگیر، شایع­ترین اختلال اضطرابی است و بالاترین نرخ همبودی را با سایر اختلالات روان­پزشکی دارد. نگرانی شدید، معیار تشخیصی اصلی برای اختلال اضطراب فراگیر است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه­ای باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان در رابطه­ی بین کمال­گرایی شناختی و نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر بود. روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش اکتشافی همبستگی، بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه­کننده به کلینیک­ها و مراکز روان­پزشکی شهر تهران و یزد در سال 1391 و 1392 بودند. 100 بیمار مبتلا (74 زن، 26 مرد) به روش مراجعات متوالی و به صورت هدف­مند انتخاب شدند. شرکت­کنندگان، مقیاس شناخت­های کمال گرایانه، پرسش­نامه­ها­ی نگرانی ایالت پنسیلوانیا، باورهای فراشناختی و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. برای تحلیل آماری داده­ها از ضرایب همبستگی پیرسون و تحلیل­های رگرسیونی دوگامی در نرم­افزار spss نسخه­ی 16 استفاده شد. یافته­ها: کمال­گرایی شناختی، باورهای فراشناختی، به ویژه باورهای فراشناختی منفی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان با نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در سطح 001/0p< رابطه­ی مثبت معنی­دار دارند. به علاوه، باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان در رابطه­ی بین کمال­گرایی شناختی و نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر نقش واسطه­ای داشتند (001/0p<). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­های این پژوهش، رابطه­ی بین کمال­گرایی و نگرانی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، یک رابطه­ی خطی ساده نیست و باورهای فراشناختی و نارسایی تنظیم شناختی هیجان می­توانند این رابطه را تحت تاثیر قرار دهند.